Strelicja Królewska - Królewski Ptak - Strelitzia Reginae

Strelicja królewska jest rośliną o niezwykłym kwiatostanie i na całym świecie nazywana jest rajskim ptakiem. Rośnie w Południowej Afryce i jest niezwykle wytrzymałą, łatwo adaptującą się do różnych warunków rośliną.

W krajach o ciepłym klimacie od dawna używa się jej do dekoracji nie tylko ogrodów, ale również poboczy dróg, rond przy autostradach i skwerów. W naszym klimacie można ją uprawiać wyłącznie jako roślinę doniczkową.

Strelicja królewska nie tworzy wysokich łodyg, a jej osiągające ponad metr długości długoogonkowe liście wyrastają z podziemnych kłączy. Istnieje kilka odmian tej rośliny. Jako roślina doniczkowa najczęściej sprzedawana jest strelicja królewska, odmiana Humilis, osiągająca najwyżej metr wysokości. Oprócz kwiatów ozdobą strelicji są piękne, sztywne stalowo-szare liście, na długich, grubych ogonkach. Liście niektórych odmian mają bardzo ładne wyraźne żyłkowanie. Rośliny te kwitną od lutego do końca wiosny, w sprzyjających warunkach od września do końca kwietnia.

Wymagania

Strelicje najlepiej czują się w miejscach widnych, przewiewnych, na balkonach lub w pobliżu okien. Są wytrzymałe na słońce, ale poddane jego całodziennej operacji słabo rosną.

Rozmnażanie

Strelicje rozmnażamy wiosną z wysiewu nasion lub przez podział.

Pielęgnacja

Strelicje mają rozrośnięty system korzeniowy i tworzą bardzo dużo odrostów, muszą więc być uprawiane w bardzo obszernych pojemnikach. Do uprawy trzeba przygotować ciężkie, żyzne i gliniaste podłoże, składające się w równych proporcjach z ziemi darniowej, piasku i gliniastej ziemi ogrodowej. Doniczka powinna mieć dużo otworów w dnie i grubą warstwę drenażu, który chroni kłącza i korzenie przed nadmierną wilgocią. Najlepiej nadaje się keramzyt sprzedawany w kwiaciarniach w niewielkich opakowaniach. Strelicje są bardzo żarłoczne, w okresie wzrostu powinno się je nawozić co 2 tygodnie, najlepiej nawozami o małej zawartości azotu i zawierającymi dużo mikroelementów. Nie należy natomiast stosować nawozów organicznych lub azotowych, bo powodują osłabienie kwitnienia.

Podczas upałów rośliny należy wietrzyć, spryskiwać i dość obficie podlewać, przedtem jednak podłoże musi lekko przeschnąć. Od października podlewanie ogranicza się - w tym czasie roślina powinna przejść przerwę spoczynkową, podczas której jej funkcje życiowe ulegają znacznemu spowolnieniu. Gdyby ten okres został pominięty, na wiosnę zakwitłaby mniej obficie lub nawet wcale. W warunkach naturalnych w okresie spoczynku często zasychają wszystkie liście i roślina zaczyna rosnąć dopiero po wiosennych opadach. W mieszkaniu jednak nie dopuszcza się do tego, podlewając ją często niewielką ilością wody, tak aby górna warstwa ziemi była sucha lub tylko lekko wilgotna. Strelicje lubią wilgotne powietrze i zimą powinno się postawić je z daleka od kaloryferów, najlepiej obok nawilżacza. Są roślinami ciepłolubnymi i temperatura w pomieszczeniu nie może spaść poniżej 10 st.C. Należy je również chronić przed mroźnymi przeciągami. Optymalna temperatura to - w okresie wegetacji - 20-25°C, a zimą - w okresie spoczynku - 18°C.

W lutym, gdy dni stają się coraz dłuższe, rośliny należy zacząć podlewać obficiej. Wtedy właśnie zakwitają. Jeśli poprzednie lato było gorące i suche, zwykle kwitną nie tylko na wiosnę, ale również jesienią. Nie ogranicza się podlewania, jeśli we wrześniu powstaną pędy kwiatostanowe. Dzieje się tak, gdy latem przypadkowo przesuszy się rośliny i choć nowe liście nie rosną, strelicja może kwitnąć nieprzerwanie aż do końca zimy.

Od maja do września można ją wystawić na taras lub zadołować w ogrodzie. Miejsce do jej uprawy powinno być lekko ocienione i - co najważniejsze - osłonięte od wiatru. Blaszki liściowe nawet najmniejszych odmian doniczkowych mają ponad 50 cm długości i osadzone są na długich ogonkach. Niewielki wiatr, który nie szkodzi innym roślinom ogrodowym, może je połamać. Trzeba także zwrócić uwagę na to, aby strelicje nie dotykały sąsiednich roślin. Podobnie jak u jej krewnych bananowców, łatwo strzępią się im liście.